اوتیسم
گاهی مادر یک کودک اوتیستیک بودن ، به طرز ناجوانمردانه ای سخت میشه . گاهی دلت میخواد ساعتها بنشینی و گریه کنی . گاهی فکر می کنی کاش میشد اقلا مرد…. اما اینها لحظه است… گذراست… این فرشته ای که خداوند به من داده مقصر نیست که مجبوره آداب زندگی امروزه رو یاد بگیره… اون فطرتی مثل روز اول آفرینش داره ، صاف و خدایی . اون رو به دنیایی آوردیم که خودمون بزور تحملش میکنیم . من همیشه احساس میکنم اوتیسم ، یک هشدار به انسان امروزه… کاش جرات پذیرفتن داشتیم . فعلا راه ما خانواده های اوتیسم سخت و پیچیده است . از خدا میخوام که به همه ما صبر و سپس سلامتی بده . بالاخره ما هم یک روزی نتیجه تلاشمون رو خواهی...